Het knettert in mijn hoofd
gedachten gaan hun gang
ik zou ze willen grijpen
of minstens in bedwang

wat willen ze mij zeggen
geloof ik ze of niet
loslaten of controle
ik ben mijn hoofd toch niet

ik zoek de observator
bewustzijn in mijn lijf
iemand die aan het stuur kan
van een ontspoorde trein

mijn adem doet me zakken
brengt stilte in de ruis
ik voel mijn voeten zoeken
gronding op weg naar huis

dat thuiskomen vraagt alles
net wat ons hoofd niet kent
de kunst van het niet weten
alleen nog dit moment

meer valt er niet te grijpen
dan zachtheid in het nu
ik mag er zijn ontroostbaar
de trein komt langzaam toe