Gedichten
Ik schrijf gedichten over rouw, omgaan met pijn en verlies, liefde en innerlijke groei. Ik hou ervan om moeilijke en diepgaande thema’s om te zetten in eenvoudige taal. Door ze een rijm- of dichtjasje te geven krijgen ze een lichtzinnige toets, waardoor ze voor meer mensen toegankelijk worden. Ik hoop dat mijn teksten je mogen troosten, helen en inspireren.
Dankzij een crowdfunding actie kon ik mijn eigen dichtbundel uitgeven: ‘Op het bankje van verdriet’. Het boekje bevat een selectie van 33 gedichten en haikus, en heb ik zelf met zorg en liefde ontworpen. Het is gedrukt op ecovriendelijk papier, heeft een harde linnen omslagcover en bevat een stoffen leeswijzer. De bundel is in beperkte oplage te verkrijgen aan 20 euro (+3 euro verzendingskosten). Als je er graag een wil bestellen, contacteer me dan.

Bindingsangst
In het diepste van
mijn hart
ontmoette ik jou
je doolde daar al even
onbewust
maar ik was te bang
Broer
Vijf jaar
in een handomdraai
leven met verlies
kent geen kalender
net zoals
je hart vullen
Dag verdriet
Dag verdriet
we ontmoeten elkaar
regelmatig
meestal stiekem, want
zo graag
word je niet gezien
De zachte bedding
De kom waarin het water stroomt
de vorm van de rivier
ook wij hebben zo'n plek in ons
die rust schenkt aan verdriet
verdriet is als een dwalend kind
de stroming sleurt haar mee
Droom
Ik zie je 's nachts
in mijn dromen
je bent er nog
denk ik dan
we praten
- zo herkenbaar -
Geluk
Op zoek naar geluk
rennen we onszelf voorbij
we proberen het moment te grijpen
maar dat lukt niet met tijd
we kijken naar jurkjes en paradijzen
in de ogen van partnerlief
In mijn hoofd
Het knettert in mijn hoofd
gedachten gaan hun gang
ik zou ze willen grijpen
of minstens in bedwang
wat willen ze mij zeggen
geloof ik ze of niet
Kleerscheuren
Nee, ik wil niet
ruilen met u
ik ga liever
gehavend
door het leven
wroetend, zoekend
Leegte 2
Zonder eindbestemming
bewandel ik mijn pad
telkens moet ik loslaten
wat ik dacht dat ik had
ik leer te leven
op het stukje weg van vandaag
Liefde
Ik besta
in jouw ogen
omdat ik mag zijn
zonder meer
omdat onze harten
ik zie jou zeggen
Moederlijm
Moeder, toen jij heenging
was ik een kind van twee
jouw hart reeds verdoofd
na het verlies van je eerste dochter
en daarvoor je twee zussen
te veel verdoken tranen die hun weg niet vonden
Na mijn dood
Mijn liefde mijn lichaam
jouw geheugen is groot
nieuwsgierig groet ik elk celletje
op een dag gaan jullie dood
ondertussen adem ik liefde
elke nacht in jullie membraan
Over vreugde
Vreugde voelen
vraagt vertrouwen
wanneer onze rivier
kolkt van verdriet
er is een bedding
die ze opvangt
Pardon
Excuseer mij
ja, die tranen
ze vallen zomaar
op uw schoen
mijn verdriet komt
meestal onverwachts
Rouw
Ze trok aan mijn mouw
is dat nu nog niet gedaan
die rouw
haar blik zocht een einddatum
ergens achter in mijn ogen
maar ik had ‘m niet en slikte
Schaduwen
En in het donker
vrezen we de leegte
tot de maan
onze angst belicht
onze ogen wennen
aan wat zwart leek
Schuilplek
Als een warme deken
dek ik je toe met zachtheid
zodat je niet meer bang bent
voor de langste nacht
in het donker
schuilen we samen
Thuis
De moed om je pijn te begroeten
is als springen in een ijskoud meer
even denk je dat je gaat sterven
dit hou ik niet langer
tot je hart je wakker klopt
haar vertrouwde ritme ontspant je weer
Voor K.
Mag ik nog bidden voor jou
je vanuit mijn hart optillen
geloven in
hopen op
temidden van al het niet weten
is dat mijn houvast
Vrouwenfeest
Het kind in mij
huppelt er vrolijk op los
tovert haar grootste glimlach
bij elke minuscule ontdekking
zoals een lieveheersbeestje
op een madeliefje
Zee
Laat ons eens kijken
naar dat wat ons raakt
de pijnen die in ons wonen
de angst die ons plaagt
Ze verlangen naar erkenning
ze hebben zoveel geweend
Zelfliefde
Kan je bij jezelf blijven
de dag dat je hart
in tweeën wordt gereten
je een arm of been verliest
aan het heengaan van diegene
waarmee je zo vergroeid was