Laat ons eens kijken
naar dat wat ons raakt
de pijnen die in ons wonen
de angst die ons plaagt

Ze verlangen naar erkenning
ze hebben zoveel geweend
om de tekorten die we ervoeren
leed dat nooit werd gedeeld

Laat dan eens een licht schijnen
op je angst en je pijn
zoals een vuurtoren de weg wijst
aan het schip van de kapitein

Adem nog een keer diep
voel de zee die je in wezen bent
bedank de rotsen die je raakten
terwijl je dapper verder zwemt